woensdag, augustus 10, 2005

Alle drie vroeg uit de veren

Vanochtend waren we sinds tijden alledrie op tijd beneden. Kimberly zou met Opa, Ingeborg en Tim naar Giethoorn gaan. Ik moest naar het ziekenhuis. Rob wilde vanochtend nog het een en ander op zolder opruimen.
Na een koppie koffie en een boterhammetje waren we alle drie klaar om onze weg te gaan.
Kimberly vertok om 9.30 uur naar Giethoorn.
Rond 18.00 uur was ze weer thuis. Samen met Ingeborg, Piet en Tim heeft ze het heel gezellig gehad, Het weer zat gelukkig ook mee. De regenjassen konden in de auto blijven! Zondag zien we ze weer met de barbeque en horen we de verhalen van Ingeborg en Piet wel. Kimberly heeft ervan genoten; vooral met Ingeborg "als twee gillende dametjes in de boot."
Zelf ben ik nadat ik samen met Rob de Giethoorngangers uitgezwaaid had naar het ziekenhuis gegaan. Hier had ik een afspraak met Sandra, de diabetesverpleegkundige. Met haar heb ik gesproken over de afgelopen weken. Mijn bloedsuikers zijn de afgelopen 1 1/2 week vrij goed en constant. Ze vind dat ik het goed doe. Ik voel me nog niet echt lekker, maar ja dat zal nog wel komen. Ik ben bezig om mijn leven wat geregelder en constanter te krijgen. Dat gaat niet zomaar. Het begin is er met goede bloedglucosewaardes. Sandra leek het goed dat ik nu niet meer elke dag contoleer, maar nog wel twee keer in de week. Ik stuur dan 1 keer in de week de waardes door, een soort van stok achter de deur, zodat we toch controle houden en wanneer nodig bij kunnen sturen.
Rond 11.00 uur was ik bij mijn mamma en pappa. Even lekker bijkletsen met een kopje koffie. Met hen beide gaat het ook goed. Vorige week woensdag was de psa-waarde bij pappa nihil. Hij hoeft pas in februari terug te komen in het ziekenhuis voor controle. Dat was zeker een heeeel goed bericht! Hij was erg blij en heeft aan mamma een mooi cadeau gegeven; een mooie hanger gemaakt van een vork met mooie steen erin. Ze vonden hem beide heel bijzonder... Ook hebben ze een vakantie geboekt bij Sonmar naar Rosa Nautica...
Heerlijk voor ze. Nu kunnen ze dan toch nog even eruit. Voor pappa is vakantie toch wel echt vakantie als hij naar Rosa Nautica mag gaan.
We hebben heel wat afgepraat en ik heb ook nog maar een boterhammetje meegegeten. Het was erg gezellig en ik vond het fijn om even bij ze te zijn.
Om 13.30 uur ben ik Ede nog even in geweest om naar een MP3-speler te kijken. Er zijn veel verschillende soorten en prijzen. Ik heb me maar eens wat laten voorlichten, want je ziet de bomen het bos niet meer. Ik heb nog niets gekocht, moet er nog maar eens goed over nadenken; hoe, wat en wanneer willen we hem gaan gebruiken?
Ik ben ook naar het kerkhof in Ede geweest. 't Was al weer een tijd geleden dat ik hier was geweest. Het graf van opa, oma en Steven lag er mooi bij. De zon scheen tussen de bomen door over het graf. Er lagen wat blaadjes op, die ik er af heb geveegd. Het geeft me altijd een rustig gevoel als ik daar ben geweest. Zo ook nu...
Op de terugweg naar huis ben ik via de Ginkelse heide gereden. Toen ik vlakbij dierentehuis "De hof van Ede" was besloot ik om daar maar eens binnen te gaan kijken en te informeren wat er bij komt kijken als je een asielhond zou willen aanschaffen.
De mensen waren zeer aardig, hebben me het een en ander verteld en wat folders meegegeven. Ik mocht nog even kijken bij de honden die er nu zitten. Er waren er maar weinig en niet een die ik geschikt voor ons vond. Wie weet komt er binnenkort nog wel iets voor ons binnen.
We moeten het er maar eens thuis met ons drieen over hebben wat we nu een leuke hond vinden en dan maar eens gaan zoeken.
Kimberly vraagt al heel lang om een hondje.
Rob en ik hebben het steeds afgehouden, omdat we vinden dat er toch ook genoeg aandacht aan een hond besteed moet worden.
Kimberly wordt al wat groter en kan natuurlijk ook de hond uit gaan laten tussen de middag bijv.
Een hond is natuurlijk harstikke leuk; een maatje om mee te spelen, te knuffelen, te wandelen, buiten mee te zijn en noem maar op. Het idee van een hond binnen ons gezin spreekt mij wel aan. We zullen zien hoe het gaat lopen en wat het worden gaat...

Geen opmerkingen: